Tanong na ‘yan minsan sinasagot ng biro. “Pantawid lang, boss!”

Pero kung seryoso kang makinig sa kwento ni Manong, eto ang totoo:

May araw na ₱200 lang ang naiuwi niya.
May araw din na umaabot ng ₱2,500 ang netong kita.
Depende kung ilang cups ang naibenta, kung saan ang puwesto, at kung lakad o naka-trike siya.

Karaniwan, ganito ang ikot:

₱10 hanggang ₱25 ang presyo kada cup.
Kaya kung makabenta siya ng 100 hanggang 150 cups sa isang araw,
pasok sa ₱1,000-₱3,750 na gross income.

Pero syempre, may gastos din:
soybeans, arnibal, sago, baso, pamasahe – madalas nasa ₱800-₱1,200 ang abutin.
Pag ibinawas mo ‘yan, naiwan kay Manong ang ₱200 hanggang ₱2,550 kada araw.

Sa isang buwan,
₱6,000 kung matumal.
₱76,500 kung consistent at maganda ang takbo.

Yung iba, sila mismo ang gumagawa ng taho.
Yung iba, kumukuha na lang sa malalaking supplier sa Maynila o probinsya.
May ilan ding may trikes na – at may ibang tao na ang nagbebenta para sa kanila.

Negosyong kumikita.

📎 Sources: Field interviews with vendors (Metro Manila, Cavite, Laguna), community insights, taho supplier cost breakdowns, estimated urban vendor margins, informal economy studies via PSA and crowdsourced livelihood data.